Podróże i wspinanie z dzieckiem
Najwyższa pora na drugą część relacji z naszych miesięcznych wakacji z 5-miesięcznym Szymkiem. Tym razem będzie to co tygryski lubią najbardziej, czyli wspinanie w granicie, emocje, awaria samochodu i powolny powrót do domu.
Chcecie się dowiedzieć, jak to wyglądało – zapraszamy do lektury 😊
Wakacyjny wyjazd planowaliśmy od czasu kiedy dowiedziałem się że idę na połączony urlop macierzyński z rodzicielskim. Wykorzystując nowy przepis w prawie pracy miałem możliwość wykorzystania urlopu przysługującego Aśce i sumarycznie otrzymałem 5 miesięcy wolnego. W międzyczasie złożyłem wypowiedzenie z dotychczasowej pracy, by po zakończeniu urlopu zacząć pracę już w innej firmie 🙂 Continue reading “Wakacyjny trip 2018 – cześć 1”
Do Waszego wspinaczkowego świata wkroczyło małe dziecko i zastawiacie się jak pogodzić pasję wspinania z opieką nad małym dzieckiem? Jest to jak najbardziej możliwe, ale trzeba to dobrze przemyśleć i zaplanować.
W tym artykule zakładamy, że oboje z rodziców się wspina, przy czym porady dotyczą też sytuacji kiedy wspina się jedno z nich, niemniej jedziecie razem w skały.
Bum! Stało się – będziemy mieć dziecko! I co teraz? Potrzebny chyba jakiś wózek. No ale taki wózek coby wszędzie podjechał, a nie tylko służył do spacerów po parku i zakupów w markecie 🙂
Poniżej kilka naszych przemyśleń odnośnie wózka dla osób, które się wspinają, ewentualnie spędzają dużo czasu aktywnie.
W związku z mało zachęcającymi prognozami dla Tatr zdecydowaliśmy się uderzyć do naszych południowych sąsiadów na rekonesans do polecanej przez naszą znajomą Karolinę Baran, miejscowości Porubka i okolicznych rejonów skałkowych.
Naszą bazą był camping Slnecne skały (http://camping-raj.sk) przy którym to znajdują się tzw Słoneczne skały (jakże znajoma nazwa dla Krakusów :).
Pojechaliśmy tam z Izą i jej półtoraroczną Tolą, więc to był wyjazd z dzieckiem do kwadratu 🙂
Pomysł wyjazdu (mapa) pojawił się dość spontanicznie ok miesiąc przed nim.
Wśród potencjalnych celów był kolejny wyjazd do Chamonix/Alpy. Niemniej z racji tego, że potrzebowaliśmy czegoś nowego – wybór padł na Norwegię.
Świeżo kupiony samochód (Ford Galaxy – ps. Hodor) stwarzał dodatkowe możliwości w kontekście tego wyjazdu (zabranie dużo zapasów i możliwość przerobienia go na minicampera i spania w nim).
Celem jaki sobie obraliśmy były Lofoty – znany i charakterystyczny archipelag wysp na północy Norwegii.
O ich urodzie krążą legendy – jedynie co odstrasza to dystans do pokonania – ponad 3000 km z Krakowa.
Ogólnie to warto, zdecydowanie warto odwiedzić Norwegię. Zarówno pod kątem wspinaczkowym jak i krajobrazowym. Kraj ten jest mocno zróżnicowany i powinien zachwycić każdego (no, może poza zwolennikami wielkich miast i turystyki sakralnej :).
Podczas podróży trzeba opanować w sobie instynkt japończyka i nie strzelać każdemu ładnemu widoczkowi zdjęć – bo to nie ma sensu – jest ich zbyt dużo.
W kontekście wspinania a konkretnie wspinania na Lofotach (bo tam spędziliśmy najwięcej czasu) – to absolutny top wspinaczkowy 🙂
Korsyka w całej okazałości 🙂
Artykul ten powstał na bazie naszych doświadczeń z 3 tygodniowego wyjazdu, który miał miejsce w kwietniu 2009. Postanowiliśmy go napisać w związku z stosunkowo niewielką iloscią informacji związanych ze wspinaniem na Korsyce w naszym języku (jeden artykuł Dawida Kaszlikowskiego).